Hoe blij kun je zijn met ontlasting? Nou, ik wel hoor: Snuitje heeft als eerste op de kattenbak gepoept! Jippie! Zeg ouders, is die blijdschap herkenbaar? Hahaha. Had ik al gezegd dat ze elke dag iets nieuws kunnen? Ze kruipen nu langs je benen omhoog, rausen door de kamer, klauteren op vanalles (kasten in de huiskamer zijn niet meer veilig) en eten niet alleen hun eigen brokken, maar ook die van moeder. Behalve die ene zoals ik al schreef, maar bijvoeren lukt aardig.
We hebben nog een lekker rondje richting Maartensdijk gefietst en kwamen Hester op haar paard tegen. Via de winkels in De Bilt weer terug om te ontdekken dat we Bowine net mis hadden gelopen. Wie komt er nog een keer op bezoek? De kinderen van de buren (die weer terug zijn) zijn ook al langs geweest.
Vanavond na het eten even op en neer naar Overvecht. Wobbe naar huis (ik mis hem nu al!), fiets teruggebracht, effe snel wat spulletjes gewisseld. Jee, nu alleen! De merels fluiten en de krekels tjirpen. Nog geen weer voor een vuurtje, maar het gaat er wel naar toe.
p.s. Blackie heeft ook zijn behoefte op de bak gedaan: hulde!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten